Authentieke, onderbouwde en relativerende verhalen over mijn moederschap

 

Ik vertel je vijf korte verhalen over mezelf, zodat je weet wie ik ben en wat mijn schrijfdrijfveren zijn.

 

‘Aan de dame achteraan in de zaal met het venetiaans blond haar, mag ik vragen om wat stiller te zijn?’. Alle hoofden in de aula draaiden zich om naar de laatste rij. Mijn hoofd ook. Om te beseffen dat ík op de laatste rij zit. Meer nog: ik had mijn haar net geverfd. In acajou. In academische kringen wordt dat blijkbaar venetiaans blond genoemd.

In mijn opleiding pedagogische wetenschappen leerde ik over opvoeding via theoretische modellen. Ik kreeg referentiekaders en ik leerde er reflecteren over die kaders. Na vijf jaar reflecteren kan er reflectiemoeheid optreden (geloof me). Dan ontstaan er facebookgroepen met als titel ‘als ik wil reflecteren, draag ik wel een fluohesje’. Maar die theoretische basis was sterk, fundamenteel en dwong me om te durven denken (dank ugent).

 

Niet lang na mijn studies werd ik moeder en mijn man vader. Ondertussen ben ik al meer dan tien jaar aan het moederen. Eerst kwam mijn oudste dochter (2010) en daarna mijn jongste dochter (2011). Zo gaat dat met rangordes. Bij de geboorte van mijn tweede dochter kreeg ik een geboortekaartje van mijn neef. Hij schreef: ‘1+1 = 3 uur minder slapen’. Het was daar en toen dat ik wist dat moederschap niet te reduceren valt tot strikte wetenschap. Een wetenschappelijke studie is één ding, dagdagelijks moederen en vaderen is nog nét iets anders.

 

In 2019 reisden we met ons gezin een half jaar in Indonesië. Ik kon er afstand nemen (zo’n slordige 11000 kilometer), ik kon de pauzeknop induwen. Mijn dochters zeiden geregeld: ‘Hei mama, gaan we gewoon een beetje samen zitten en elkaar een verhaal vertellen?’. Daar begon het me te dagen. Ik wil graag mijn moederverhalen delen.

 

Ik geniet van het op zoek gaan naar oplossingen van vraagstukken, van praktische (‘hoe werkt de pikkel van die bakfiets?’) tot meer abstracte (‘hoe kan ik mijn dochters laten kennismaken met sterke vrouwelijke rolmodellen?’). Eerlijk is eerlijk: ik heb een kleine voorkeur voor de meer abstracte vraagstukken. Mijn (gedeeltelijke) oplossingen of antwoorden deel ik graag met mijn dochters (sceptici zouden beweren dat mijn dochters proefkonijnen zijn; dat kan ik alleen maar beamen). En die deel ik ook graag met jou. Ik wil mijn perspectieven, inzichten en zienswijze delen. Niet als definitieve oplossing, maar als deel van mijn verhaal.  

 

In 2006 reisde ik kinderloos door Thailand. Later reisde ik met twee kleine kinderen door Thailand, eentje met en eentje zonder gebroken been. Om  het evenwicht te bewaren. Maar ik wijk af. Ik wil je iets anders vertellen.

In veel straatwinkeltjes verkochten ze shirts met het opschrift ‘same same but different’. Zo zou ik mijn blog omschrijven. Ja, het is een blog over moederen, maar het is toch anders.

Een vriendin van me omschrijft mijn blog als: interessant en vlot geschreven verhalen op je eigen humoristische manier, feministisch, maatschappijkritisch, met amusante moeder-dochter dialogen.

 

Tijd voor een laatste verhaal. Ik groeide op in een klein dorp in de Westhoek (voor de niet ingewijden: nee, de Westhoek is geen klein dorp, het is een regio diep in West-Vlaanderen). Daar leerde ik vertrouwen op mijn gezond verstand.

In mijn kindertijd leerde ik de kracht van verhalen kennen. Via verhalen ontdek je nieuwe werelden (buiten West-Vlaanderen is er ook nog een wereld; dat was een aha erlebnis moment voor mij). Of herken je aspecten uit je eigen wereld.

 

Ik hoop dat mijn gedeeld moederverhaal een combinatie is van herkenbaarheid en het openen van nieuwe werelden.

 

Ik titel mijn blog ‘op de uitkijk voor serendipiteit’. Het verwijst naar de paradoxen van het ouderschap. Want dat heb ik geleerd na tien jaar moederen: soms begin je een zoektocht bij die ene vraag, om uit te komen bij iets totaal onverwacht, maar minstens even bruikbaar. Het ouderschap is op zijn minst gezegd verrassend.

 

Wil je mee op de uitkijk staan voor serendipiteit in het ouderschap?

  

Kijk en klik gerust in het rond en schrijf reacties. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal.